زونا بیماری است که با جوش‌های پوستی دردناک و تاول‌هایی همراه است و در یک طرف بدن، به طور معمول صورت یا نیم تنه بالایی بدن اثر می‌گذارد. به این بیماری ممکن است تبخال زوستر یا زوستر نیز گفته شود.
کریپلین با استفاده از این ریشه لغوی این بیماری، نامی جهت تشخیص افکار توهمی به وجود آورد. بنا به تعریف او هرگونه افکار توهمی، بدون احساسات خودآزارانه، در این دسته می‌گنجند.
شخص تصور می‌کند که شخصی قصد آزار و صدمه رساندن به او را دارد.
لازم به ذکر است پارانوئیدها، هذیان یا توهم ندارند. توهم و هذیات در افراد مبتلا به اختلال اسکیزوفرنی، اختلال اسکیزوافکتیو و دوره های شیدایی شدید در اختلال دوقطبی دیده می شود.
به عنوان مثال، محققان شواهدی از زونا در سیستم گوارشی یافته‌اند که می‌تواند منجر به اختلال در عملکرد دستگاه گوارش و شریان‌های مغز شود که ممکن است خطر سکته مغزی و جنون را افزایش دهد.
۱۴:۰۰ ۲۰ اردیبهشت ۱۴۰۲ زمان مورد نیاز برای مطالعه: ۸ دقیقه
دیدگاه امیل کریپلین، روان‌پزشک آلمانی، دربارهٔ پارانویا
فکر می کنند دیگران دارند به شخصیت آنها توهین و حمله می کنند، در حالی که از نظر دیگر افراد اینگونه نیست.
آیا صرف داشتن دشمنان زیاد، برای ابتلا به پارانویا کفایت کند؟ این مبحث، موجب بروز مباحث فلسفی فراوانی گشته که به این لطیفه نیز منجر شده‌است: «اینکه تو پارانویا داری دلیل نمی‌شود که کسی آن بیرون نخواهد تو را بکشد.» درمان پارانویا[ویرایش]
کارشناسان استفاده از واکسن واریسلا (واکسن آبله مرغان) را در دوران کودکی توصیه می‌کنند. با ۲ دوز واکسن، احتمال ابتلا به آبله مرغان حداقل ۹۰ درصد کاهش می‌یابد.
آزمایش‌ها نشان داده‌اند که واکسن ایمن است، هر چند که برخی کودکان ممکن است برخی از عوارض مانند وجود درد در محل تزریق. تب و جوش خفیف، درد و خشکی موقت مفصل را تجربه کنند.
[۲] افراد پارانوئید معمولاً فکر می‌کنند که دیگران برای آزار و بیماری زونا در حاملگی اذیت آنها می‌کوشند یا فکر می‌کنند که دیگران به دنبال توطئه علیه آنها هستند.
ممکن است پزشک معالج، داروهای ضد ویروسی را برای بیمار تجویز کند تا از تکثیر ویروس جلوگیری نماید. به کارگیری درمان ضد ویروس می‌تواند به موارد زیر کمک کند:
بسیاری از حکام مستبد، به پارانویا مبتلا بوده‌اند. برای مثال استالین نمونه بارزی از شخص پارانویا بوده‌است. با اینکه استالین دائماً دچار توهم توطئه علیه خودش بود، این مورد می‌تواند سؤال خوبی را به وجود بیاورد. استالین، در واقع دشمنان زیاد داشت اما در عین حال دچار توهم توطئه هم بود و فکر می‌کرد اطرافیانش دائماً مشغول دسیسه چینی علیه او هستند.